W marcu w ramach cyklu projekcji filmowych Playback zaprezentujemy kino hiszpańskie – dokładnie film „Dystans” z 2014 roku, w reżyserii Sergio Caballero. Projekcja odbędzie się 13 marca 2020 o 19.00, jak zwykle poprzedzi ją prelekcja Sławomira Domańskiego. Wstęp na wydarzenie jest wolny.

W „Dystansie” artysta więziony w opuszczonej syberyjskiej elektrowni nieprzypadkowo przypomina Josepha Beuysa. Jest to bowiem film równie dadaistyczny i nieprzewidywalny, co performance Niemca łączące szamanizm i zamiłowanie do nauki. Caballero śmiało wkracza w domenę absurdu, udziwniając narrację jeszcze bardziej niż w debiutanckim „Finisterrae”.

Trzech porozumiewających się telepatyczną ruszczyzną karłów dostaje od więźnia zadanie – wykraść tytułowy przedmiot, czymkolwiek on jest. Na swojej drodze bohaterowie spotkają m.in. strażnika-mutanta, podróżującego między wymiarami oraz dymiącą beczkę wygłaszającą haiku po japońsku i kochającą się w kominie.

Reżyser stawia na głowie konwencje heist movie, osiągając komiczny efekt dzięki przeciąganym ujęciom i zaskakującemu montażowi. Nigdzie się nie spiesząc, przywołuje ducha „Stalkera” Tarkowskiego. Głównie po to, by się z niego pośmiać, lecz nie tylko – w cieniu imponującego rosyjskiego krajobrazu kryje się bowiem zaskakująca melancholia.

Sergio Caballero to współzałożyciel i dyrektor artystyczny barcelońskiego festiwalu Sónar, twórca muzyki elektronicznej i sztuki konceptualnej. W latach 80. założył konceptualną grupę Los Rinos, specjalizującą się w graffiti i performerskich akcjach malarskich i wideo. Swoje prace artystyczne pokazuje w galeriach na wystawach zbiorowych i indywidualnych (najsłynniejsza to Abstraction in the Stable).

Od 2004 roku współpracuje z kompozytorem Pedro Alcalde nad serią muzycznych fragmentów wykorzystywanych przez choreografa Nacho Duato, dyrektora artystycznego Staatsballett Berlin. Za swój debiut reżyserski „Finisterrae” zdobył główną nagrodę na MFF w Rotterdamie w 2011 roku oraz nagrodę dla najlepszego filmu na Festiwalu Filmowym Ars Independent w Katowicach.

Tworzy filmy „od tyłu” – najpierw przychodzą mu do głowy obrazy, które układa na wzór kompozycji muzycznej. Potem wybiera lokacje, a dopiero na końcu pisze scenariusz. Jego drugi pełny metraż Dystans oraz krótki metraż Ancha es Castilla / N’importe quoi były pokazywane m.in. na MFF w Rotterdamie w 2014 roku.

Wstęp na projekcje filmowe z cyklu Playback jest wolny. Projekcję poprzedzi prelekcja Sławomira Domańskiego.

Dystans (80 min), reż. Sergio Caballero

fot. materiały prasowe Stowarzyszenie Nowe Horyzonty

Na koniec roku (27 grudnia) zapraszamy do wspólnego obejrzenia filmu dokumentalnego Tomera Heymanna o izraelskim choreografie – Ohadzie Naharinie, który stworzył własny język tańca – GaGa. Przed projekcją prelekcję wygłosi Sławomir Domański. Zaczynamy o godzinie 19.00. Wstęp jest wolny.

„Mr. Gaga” jest określany mianem najciekawszego filmu o tańcu współczesnym od czasu „Piny” (reż. Wim Wenders, 2011 rok). Produkcja w reżyserii Tomera Heymanna, mająca premierę w 2015 roku, to coś więcej niż tylko film dokumentalny poświęcony postaci wybitnego choreografa – Ohadowi Naharinie. To również filmowe studium ludzkiego ciała i ruchu, próba odpowiedzi na pytania o granice między życiem a sztuką, ciałem a artystyczną ekspresją.

„Uważnie wsłuchujcie się w swoje ciało i codziennie przekraczajcie jego ograniczenia” – powtarza uczniom Ohad Naharin, dyrektor artystyczny słynnego Batsheva Dance Company. Nagarin to jeden z najbardziej innowacyjnych i oryginalnych współczesnych choreografów, który zmienił myślenie o sztuce tańca. Stworzył własny język tańca – GaGa. Ruch stał się dla niego sposobem rozumienia siebie, oswojenia zwierzęcia, które drzemie w każdym z nas. Przed kamerą choreograf pasjonująco opowiada o swoim dzieciństwie, miłościach, wizji świata. W tych opowieściach odbijają się wojna Jom Kippur, czas służby, praca z Marthą Graham, Nowy Jork lat 70. i 80., w końcu powrót do Izraela.

„Mr Gaga” to jednak coś więcej niż film biograficzny. Heymanna interesuje, jak te wszystkie doświadczenia odkładają się w człowieku: w jego ciele i sposobie odnoszenia się do rzeczywistości. Jak nieustannie zazębiają się historia, prywatność i sztuka. Pojawia się tu też subtelnie zadane pytanie o poświęcenie artysty. Bo jeśli wszystko wkłada się w taniec, skąd czerpać energię do życia i uczucia dla bliskich?

— Ziarna, z których wyrósł ten film, zostały zasadzone około 20 lat temu, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem na scenie Batsheva Dance Company prowadzoną przez Naharina. Moja głowa i serce doświadczyły wielkiego wstrząsu, jak po koktajlu z alkoholu i narkotyków, tylko bez alkoholu i narkotyków. Kontinuum ruchu, muzyki, energii, seksualności, zmysłowości i tancerze, w których można się zakochać, zupełnie nie wiedząc dlaczego. Od tamtego wieczora sztuka tańca Batshevy stała się moją obsesją. Naharin jest ciężkim [sic!] orzechem do zgryzienia, to bardzo skomplikowany i pełen sprzeczności charakter, co czyni go fascynującym tematem filmu dokumentalnego — mówi Tomer Heymann.

Projekcja filmu w Ośrodku Promocji Kultury odbędzie się 27 grudnia o 19:00. Wstęp na wydarzenie jest wolny.

Mr. Gaga, (1 godz. 40 min.), reż. Tomer Heymann

fot. Gadi Dagon, materiały prasowe Gutek Film